chwiać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xvěti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxfjat͡ɕ/

• Audio 1; “chwiać”:

  (file)

• Audio 2; “chwiać się”:

  (file)

• Rhymes: -at͡ɕ
• Syllabification: chwiać

Verb

chwiać impf (perfective zachwiać)

1. (transitive) to rock; to shake
2. (reflexive with się) to wobble
3. (reflexive with się) to falter
4. (reflexive with się) to hesitate; to waver

Conjugation

Conjugation of chwiać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		chwiać
present tense	1st	chwieję			chwiejemy
	2nd	chwiejesz			chwiejecie
	3rd	chwieje			chwieją
	impersonal	chwieje się
past tense	1st	chwiałem, -(e)m chwiał	chwiałam, -(e)m chwiała	chwiałom, -(e)m chwiało	chwialiśmy, -(e)śmy chwiali	chwiałyśmy, -(e)śmy chwiały
	2nd	chwiałeś, -(e)ś chwiał	chwiałaś, -(e)ś chwiała	chwiałoś, -(e)ś chwiało	chwialiście, -(e)ście chwiali	chwiałyście, -(e)ście chwiały
	3rd	chwiał	chwiała	chwiało	chwiali	chwiały
future tense	1st	będę chwiał, będę chwiać	będę chwiała, będę chwiać	będę chwiało, będę chwiać	będziemy chwiali, będziemy chwiać	będziemy chwiały, będziemy chwiać
	2nd	będziesz chwiał, będziesz chwiać	będziesz chwiała, będziesz chwiać	będziesz chwiało, będziesz chwiać	będziecie chwiali, będziecie chwiać	będziecie chwiały, będziecie chwiać
	3rd	będzie chwiał, będzie chwiać	będzie chwiała, będzie chwiać	będzie chwiało, będzie chwiać	będą chwiali, będą chwiać	będą chwiały, będą chwiać
	impersonal	będzie chwiać się
conditional	1st	chwiałbym, bym chwiał	chwiałabym, bym chwiała	chwiałobym, bym chwiało	chwialibyśmy, byśmy chwiali	chwiałybyśmy, byśmy chwiały
	2nd	chwiałbyś, byś chwiał	chwiałabyś, byś chwiała	chwiałobyś, byś chwiało	chwialibyście, byście chwiali	chwiałybyście, byście chwiały
	3rd	chwiałby, by chwiał	chwiałaby, by chwiała	chwiałoby, by chwiało	chwialiby, by chwiali	chwiałyby, by chwiały
imperative	1st	niech chwieję			chwiejmy
	2nd	chwiej			chwiejcie
	3rd	niech chwieje			niech chwieją
active adjectival participle		chwiejący	chwiejąca	chwiejące	chwiejący	chwiejące
contemporary adverbial participle		chwiejąc
verbal noun		chwianie

or

Conjugation of chwiać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		chwiać
present tense	1st	chwieję			chwiejemy
	2nd	chwiejesz			chwiejecie
	3rd	chwieje			chwieją
	impersonal	chwieje się
past tense	1st	chwiałem, -(e)m chwiał	chwiałam, -(e)m chwiała	chwiałom, -(e)m chwiało	chwieliśmy, -(e)śmy chwieli	chwiałyśmy, -(e)śmy chwiały
	2nd	chwiałeś, -(e)ś chwiał	chwiałaś, -(e)ś chwiała	chwiałoś, -(e)ś chwiało	chwieliście, -(e)ście chwieli	chwiałyście, -(e)ście chwiały
	3rd	chwiał	chwiała	chwiało	chwieli	chwiały
future tense	1st	będę chwiał, będę chwiać	będę chwiała, będę chwiać	będę chwiało, będę chwiać	będziemy chwieli, będziemy chwiać	będziemy chwiały, będziemy chwiać
	2nd	będziesz chwiał, będziesz chwiać	będziesz chwiała, będziesz chwiać	będziesz chwiało, będziesz chwiać	będziecie chwieli, będziecie chwiać	będziecie chwiały, będziecie chwiać
	3rd	będzie chwiał, będzie chwiać	będzie chwiała, będzie chwiać	będzie chwiało, będzie chwiać	będą chwieli, będą chwiać	będą chwiały, będą chwiać
	impersonal	będzie chwiać się
conditional	1st	chwiałbym, bym chwiał	chwiałabym, bym chwiała	chwiałobym, bym chwiało	chwielibyśmy, byśmy chwieli	chwiałybyśmy, byśmy chwiały
	2nd	chwiałbyś, byś chwiał	chwiałabyś, byś chwiała	chwiałobyś, byś chwiało	chwielibyście, byście chwieli	chwiałybyście, byście chwiały
	3rd	chwiałby, by chwiał	chwiałaby, by chwiała	chwiałoby, by chwiało	chwieliby, by chwieli	chwiałyby, by chwiały
imperative	1st	niech chwieję			chwiejmy
	2nd	chwiej			chwiejcie
	3rd	niech chwieje			niech chwieją
active adjectival participle		chwiejący	chwiejąca	chwiejące	chwiejący	chwiejące
contemporary adverbial participle		chwiejąc
verbal noun		chwianie

Related terms

• chwiejny

 

Further reading

• chwiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• chwiać in Polish dictionaries at PWN