continuare
See also: continuaré
Italian edit
Etymology edit
Borrowed from Latin continuāre, from continuus.
Pronunciation edit
- IPA(key): /kon.ti.nuˈa.re/, /kon.tiˈnwa.re/[1]
- Rhymes: -are
- Hyphenation: con‧ti‧nu‧à‧re, con‧ti‧nuà‧re
Audio (file)
Verb edit
continuàre (first-person singular present contìnuo, first-person singular past historic continuài, past participle continuàto, auxiliary (transitive or intransitive) avére or (alternatively when intransitive with a thing as subject) èssere)
- (transitive) to continue, to keep on doing (an action)
- (transitive) to continue, to resume (an action)
- (intransitive) to continue, to last (of a thing) [auxiliary avere or essere]
- (intransitive) to continue, to persevere, to carry on (of a person) [auxiliary avere]
Conjugation edit
Conjugation of continuàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
1Transitive or intransitive.
2Alternatively when intransitive with a thing as subject.
Derived terms edit
Related terms edit
References edit
- ^ continuiamo, continuo in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
Further reading edit
- continuare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams edit
Latin edit
Verb edit
continuāre
- inflection of continuō:
Romanian edit
Etymology edit
Noun edit
continuare f (plural continuări)
Declension edit
Declension of continuare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) continuare | continuarea | (niște) continuări | continuările |
genitive/dative | (unei) continuări | continuării | (unor) continuări | continuărilor |
vocative | continuare, continuareo | continuărilor |
Spanish edit
Verb edit
continuare