debrideren
Dutch edit
Etymology edit
Borrowed from French débrider.
Pronunciation edit
Verb edit
debrideren
Inflection edit
Inflection of debrideren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | debrideren | |||
past singular | debrideerde | |||
past participle | gedebrideerd | |||
infinitive | debrideren | |||
gerund | debrideren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | debrideer | debrideerde | ||
2nd person sing. (jij) | debrideert | debrideerde | ||
2nd person sing. (u) | debrideert | debrideerde | ||
2nd person sing. (gij) | debrideert | debrideerde | ||
3rd person singular | debrideert | debrideerde | ||
plural | debrideren | debrideerden | ||
subjunctive sing.1 | debridere | debrideerde | ||
subjunctive plur.1 | debrideren | debrideerden | ||
imperative sing. | debrideer | |||
imperative plur.1 | debrideert | |||
participles | debriderend | gedebrideerd | ||
1) Archaic. |