Polish edit

Etymology edit

From do- +‎ gnać.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈdɔ.ɡnat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔɡnat͡ɕ
  • Syllabification: do‧gnać

Verb edit

dognać pf (imperfective doganiać)

  1. (transitive) to catch up with, to catch
    Synonyms: dogonić, doścignąć, dopędzić, zrównać się z, dopaść

Conjugation edit

Conjugation of dognać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dognać
future tense 1st dognam dognamy
2nd dognasz dognacie
3rd dogna dognają
impersonal dogna się
past tense 1st dognałem,
-(e)m dognał
dognałam,
-(e)m dognała
dognałom,
-(e)m dognało
dognaliśmy,
-(e)śmy dognali
dognałyśmy,
-(e)śmy dognały
2nd dognałeś,
-(e)ś dognał
dognałaś,
-(e)ś dognała
dognałoś,
-(e)ś dognało
dognaliście,
-(e)ście dognali
dognałyście,
-(e)ście dognały
3rd dognał dognała dognało dognali dognały
impersonal dognano
conditional 1st dognałbym,
bym dognał
dognałabym,
bym dognała
dognałobym,
bym dognało
dognalibyśmy,
byśmy dognali
dognałybyśmy,
byśmy dognały
2nd dognałbyś,
byś dognał
dognałabyś,
byś dognała
dognałobyś,
byś dognało
dognalibyście,
byście dognali
dognałybyście,
byście dognały
3rd dognałby,
by dognał
dognałaby,
by dognała
dognałoby,
by dognało
dognaliby,
by dognali
dognałyby,
by dognały
impersonal dognano by
imperative 1st niech dognam dognajmy
2nd dognaj dognajcie
3rd niech dogna niech dognają
passive adjectival participle dognany dognana dognane dognani dognane
anterior adverbial participle dognawszy
verbal noun dognanie

Further reading edit

  • dognać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dognać in Polish dictionaries at PWN