erfelijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch erfelijc. Equivalent to erven or erf +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛr.fə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: er‧fe‧lijk

Adjective

erfelijk (not comparable)

1. hereditary

Inflection

Declension of erfelijk
uninflected	erfelijk
inflected	erfelijke
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		erfelijk
indefinite	m./f. sing.	erfelijke
	n. sing.	erfelijk
	plural	erfelijke
definite		erfelijke
partitive		erfelijks

Derived terms

• erfelijkheid

Related terms

• erfenis
• erfgoed
• erfstuk
• erven