esbaltir
Catalan
editEtymology
editUncertain. A connexion has been suggested to Proto-Germanic *spilþijaną (“to spoil; to kill”).
Pronunciation
editVerb
editesbaltir (first-person singular present esbalteixo, first-person singular preterite esbaltí, past participle esbaltit)
- (transitive) to stun, to daze
- (transitive) to deafen
Conjugation
edit Conjugation of esbaltir (third conjugation, with -eix-)
Synonyms
editDerived terms
editRelated terms
editFurther reading
edit- “esbaltir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “esbaltir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “esbaltir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.