gælla
See also: gälla
Old Swedish
editEtymology
editFrom Old Norse gella, gjalla, from Proto-Germanic *gellaną.
Verb
editgælla
Conjugation
editpresent | past | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | gælla | — | ||||
participle | gællandi, gællande | gullin | ||||
active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
iæk | gæller | gælli, gælle | — | gall | gulli, gulle | |
þū | gæller | gælli, gælle | gæll | gallt | gulli, gulle | |
han | gæller | gælli, gælle | — | gall | gulli, gulle | |
vīr | gællum, gællom | gællum, gællom | gællum, gællom | gullum, gullom | gullum, gullom | |
īr | gællin | gællin | gællin | gullin | gullin | |
þēr | gælla | gællin | — | gullu, gullo | gullin | |
mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
iæk | gælls | gællis, gælles | — | galls | gullis, gulles | |
þū | gælls | gællis, gælles | — | gallts | gullis, gulles | |
han | gælls | gællis, gælles | — | galls | gullis, gulles | |
vīr | gællums, -oms | gællums, gælloms | — | gullums, gulloms | gullums, gulloms | |
īr | gællins | gællins | — | gullins | gullins | |
þēr | gællas | gællins | — | gullus, gullos | gullins |
Related terms
editDescendants
edit- Swedish: gälla
References
edit- gälla in Knut Fredrik Söderwall, Ordbok öfver svenska medeltids-språket, del 1: A-L