gaio
Galician edit
Pronunciation edit
- Rhymes: -ajo
- Hyphenation: ga‧io
Etymology 1 edit
From Late Latin gaius (“jay”). Cognate with Spanish gayo, French geai, English jay.
Noun edit
gaio m (plural gaios)
- Eurasian jay
- Synonyms: pega marxa, pega rebordá
Etymology 2 edit
From Old Galician-Portuguese gai (in analogy with its feminine version gaia), probably from Latin gaudium (“joy”), as borrowed from Old Occitan gai;[1] alternatively of Germanic origin. Cognate with English gay and Italian gaio.
Noun edit
gaio m (plural gaios)
Derived terms edit
Adjective edit
gaio (feminine gaia, masculine plural gaios, feminine plural gaias)
References edit
- “gaio” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “gaio” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “gaio” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “gaio” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “gayo”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Italian edit
Etymology edit
Possibly of Germanic origin, or from Latin vagus (“wandering, flighty, giddy”); likely of the same genesis as Old Occitan gai, whence cognate to French gai, Portuguese gaio and English gay. Cognate with Sicilian javiu.
Pronunciation edit
Adjective edit
gaio (feminine gaia, masculine plural gai, feminine plural gaie)
Derived terms edit
Further reading edit
- gaio in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams edit
Portuguese edit
Pronunciation edit
- Rhymes: -aju
- Hyphenation: gai‧o
Etymology 1 edit
Borrowed from Late Latin gaius.
Noun edit
gaio m (plural gaios)
Etymology 2 edit
From Old Galician-Portuguese gai. Cognate with Galician gaio. Doublet of gay.
Adjective edit
gaio (feminine gaia, masculine plural gaios, feminine plural gaias)