giuta
Old Swedish
editEtymology
editFrom Old Norse gjóta, from Proto-Germanic *geutaną.
Verb
editgiūta
Conjugation
editpresent | past | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | giūta | — | ||||
participle | giūtandi, giūtande | gutin | ||||
active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
iæk | giūter | giūti, giūte | — | gø̄t | guti, gute | |
þū | giūter | giūti, giūte | giūt | gø̄tt | guti, gute | |
han | giūter | giūti, giūte | — | gø̄t | guti, gute | |
vīr | giūtum, giūtom | giūtum, giūtom | giūtum, giūtom | gutum, gutom | gutum, gutom | |
īr | giūtin | giūtin | giūtin | gutin | gutin | |
þēr | giūta | giūtin | — | gutu, guto | gutin | |
mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
iæk | giūts | giūtis, giūtes | — | gø̄ts | gutis, gutes | |
þū | giūts | giūtis, giūtes | — | gø̄tts | gutis, gutes | |
han | giūts | giūtis, giūtes | — | gø̄ts | gutis, gutes | |
vīr | giūtums, -oms | giūtums, giūtoms | — | gutums, gutoms | gutums, gutoms | |
īr | giūtins | giūtins | — | gutins | gutins | |
þēr | giūtas | giūtins | — | gutus, gutos | gutins |
Descendants
edit- Swedish: gjuta
Romansch
editAlternative forms
editNoun
editgiuta f
Categories:
- Old Swedish terms inherited from Old Norse
- Old Swedish terms derived from Old Norse
- Old Swedish terms inherited from Proto-Germanic
- Old Swedish terms derived from Proto-Germanic
- Old Swedish lemmas
- Old Swedish verbs
- Old Swedish strong verbs
- Romansch lemmas
- Romansch nouns
- Romansch feminine nouns
- Sutsilvan Romansch
- rm:Grains