See also: grämen

Galician

edit

Verb

edit

gramen

  1. inflection of gramar:
    1. third-person plural present subjunctive
    2. third-person plural imperative

Latin

edit

Etymology

edit

From Proto-Italic *grāmen, from Proto-Indo-European *gʰreh₁- (to grow (of plants)), with a noun-forming suffix -men; cognate with English grass.

Pronunciation

edit

Noun

edit

grāmen n (genitive grāminis); third declension

  1. grass, turf.
  2. A herb, plant

Declension

edit

Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).

Case Singular Plural
Nominative grāmen grāmina
Genitive grāminis grāminum
Dative grāminī grāminibus
Accusative grāmen grāmina
Ablative grāmine grāminibus
Vocative grāmen grāmina

Synonyms

edit

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Catalan: gram, grama (Bermuda grass)
  • English: graminivorous, graminoid
  • French: gramen
  • Galician: grama (couch/Bermuda grass)
  • Piedmontese: gramon (couch grass)
  • Portuguese: grama (grass)
  • Sardinian: ràmene, eràmine, gràmine (couch/Bermuda grass) [1]
  • Spanish: grama (grass)

References

edit
  • gramen”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • gramen”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • gramen in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • gramen in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  1. ^ ramene” in Ditzionàriu in línia de sa limba e de sa cultura sarda (2016). Searchable in multiple languages at ditzionariu.sardegnacultura.it

Welsh

edit

Noun

edit

gramen

  1. Soft mutation of cramen.

Mutation

edit
Welsh mutation
radical soft nasal aspirate
cramen gramen nghramen chramen
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.