impuls
See also: Impuls
Catalan edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
impuls m (plural impulsos)
Related terms edit
Further reading edit
- “impuls” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “impuls”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “impuls” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “impuls” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Danish edit
Etymology edit
Noun edit
impuls c (singular definite impulsen, plural indefinite impulser)
Declension edit
Declension of impuls
common gender |
Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | impuls | impulsen | impulser | impulserne |
genitive | impuls' | impulsens | impulsers | impulsernes |
References edit
- “impuls” in Den Danske Ordbog
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
impuls m (plural impulsen, diminutive impulsje n)
Descendants edit
- → Indonesian: impuls
Indonesian edit
Etymology edit
Borrowed from Dutch impuls, from Latin impulsus.
Pronunciation edit
Noun edit
impuls (plural impuls-impuls, first-person possessive impulsku, second-person possessive impulsmu, third-person possessive impulsnya)
- (mechanics) momentum (product of mass and velocity)
- impulse:
- A thrust; a push; a sudden force that impels.
- A wish or urge, particularly a sudden one prompting action.
Related terms edit
Further reading edit
- “impuls” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.
Norwegian Bokmål edit
Etymology edit
Noun edit
impuls m (definite singular impulsen, indefinite plural impulser, definite plural impulsene)
- an impulse
References edit
- “impuls” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk edit
Etymology edit
Noun edit
impuls m (definite singular impulsen, indefinite plural impulsar, definite plural impulsane)
- an impulse
References edit
- “impuls” in The Nynorsk Dictionary.
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
impuls m inan
Declension edit
Declension of impuls
Further reading edit
Romanian edit
Etymology edit
Noun edit
impuls n (plural impulsuri)
Related terms edit
Serbo-Croatian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
ìmpuls m (Cyrillic spelling ѝмпулс)
Declension edit
Swedish edit
Noun edit
impuls c
- an impulse (sudden urge)
- göra något på impuls
- do something on impulse
- undertrycka en impuls
- hold back an impulse
- an impulse, an impetus (something that impels, often of something abstract)
- an electrical impulse
- nervimpuls
- nerve impulse
- (physics) impulse
Declension edit
Declension of impuls | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | impuls | impulsen | impulser | impulserna |
Genitive | impuls | impulsens | impulsers | impulsernas |