Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From in- +‎ pūrus (pure; chaste).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

impūrus (feminine impūra, neuter impūrum, comparative impūrior, superlative impūrissimus, adverb impūrē); first/second-declension adjective

  1. unclean, filthy, foul, dirty
  2. (figuratively, in a moral sense) impure, defiled, filthy, infamous, vile

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative impūrus impūra impūrum impūrī impūrae impūra
Genitive impūrī impūrae impūrī impūrōrum impūrārum impūrōrum
Dative impūrō impūrō impūrīs
Accusative impūrum impūram impūrum impūrōs impūrās impūra
Ablative impūrō impūrā impūrō impūrīs
Vocative impūre impūra impūrum impūrī impūrae impūra

Synonyms

edit

Antonyms

edit

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Catalan: impur
  • English: impure
  • French: impur
  • Italian: impuro
  • Portuguese: impuro
  • Spanish: impuro

References

edit
  • impurus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • impurus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • impurus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.