inhaleren
Dutch edit
Etymology edit
Borrowed from Middle French inhaler or French inhaler, from Latin inhālō.
Pronunciation edit
Verb edit
inhaleren
- (intransitive) to inhale
- Synonym: inademen
- (transitive) to inhale (air, medicine or drugs), to consume by inhaling
Inflection edit
Inflection of inhaleren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | inhaleren | |||
past singular | inhaleerde | |||
past participle | geïnhaleerd | |||
infinitive | inhaleren | |||
gerund | inhaleren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | inhaleer | inhaleerde | ||
2nd person sing. (jij) | inhaleert | inhaleerde | ||
2nd person sing. (u) | inhaleert | inhaleerde | ||
2nd person sing. (gij) | inhaleert | inhaleerde | ||
3rd person singular | inhaleert | inhaleerde | ||
plural | inhaleren | inhaleerden | ||
subjunctive sing.1 | inhalere | inhaleerde | ||
subjunctive plur.1 | inhaleren | inhaleerden | ||
imperative sing. | inhaleer | |||
imperative plur.1 | inhaleert | |||
participles | inhalerend | geïnhaleerd | ||
1) Archaic. |