Dutch edit

Etymology edit

Borrowed from French jérémier. Equivalent to Jeremia +‎ -eren.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˌjeː.rə.miˈeː.rə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: je‧re‧mi‧e‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb edit

jeremiëren

  1. to lament, to wail [from 19th c.]

Inflection edit

Inflection of jeremiëren (weak)
infinitive jeremiëren
past singular jeremieerde
past participle gejeremieerd
infinitive jeremiëren
gerund jeremiëren n
present tense past tense
1st person singular jeremieer jeremieerde
2nd person sing. (jij) jeremieert jeremieerde
2nd person sing. (u) jeremieert jeremieerde
2nd person sing. (gij) jeremieert jeremieerde
3rd person singular jeremieert jeremieerde
plural jeremiëren jeremieerden
subjunctive sing.1 jeremiëre jeremieerde
subjunctive plur.1 jeremiëren jeremieerden
imperative sing. jeremieer
imperative plur.1 jeremieert
participles jeremiërend gejeremieerd
1) Archaic.

Related terms edit