Balantak

edit

Etymology

edit

From Proto-Malayo-Polynesian *kaən, from Proto-Austronesian *kaən.

Verb

edit

kaan (actor voice mangkaan)

  1. (transitive) to eat

Derived terms

edit

References

edit

Dutch

edit

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)

Etymology 1

edit

From German Kahn.

Noun

edit

kaan ? (plural [please provide], diminutive [please provide])

  1. (dated) a small boat used on inland waters

Etymology 2

edit

Verb

edit

kaan

  1. inflection of kanen:
    1. first-person singular present indicative
    2. imperative

Anagrams

edit

Estonian

edit

Etymology

edit

Unknown. Cognates are found in several Estonian varieties, with the exception of Võro.

Noun

edit

kaan (genitive kaani, partitive kaani)

  1. leech

Declension

edit
Declension of kaan (ÕS type 22e/riik, length gradation)
singular plural
nominative kaan kaanid
accusative nom.
gen. kaani
genitive kaanide
partitive kaani kaane
kaanisid
illative kaani
kaanisse
kaanidesse
kaanesse
inessive kaanis kaanides
kaanes
elative kaanist kaanidest
kaanest
allative kaanile kaanidele
kaanele
adessive kaanil kaanidel
kaanel
ablative kaanilt kaanidelt
kaanelt
translative kaaniks kaanideks
kaaneks
terminative kaanini kaanideni
essive kaanina kaanidena
abessive kaanita kaanideta
comitative kaaniga kaanidega

Further reading

edit
  • kaan”, in [EKSS] Eesti keele seletav sõnaraamat [Descriptive Dictionary of the Estonian Language] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2009
  • kaan in Sõnaveeb (Eesti Keele Instituut)

Isthmus Mixe

edit

Noun

edit

kaan

  1. salt

References

edit
  • Dieterman, Julia, McCarty, James Michael, Jr., Castañón López, Victoriano, Castañón Eugenio, María Dolores (2018) Breve diccionario del mixe del Istmo: Mogoñé Viejo, Oaxaca (Serie de vocabularios y diccionarios indígenas “Mariano Silva y Aceves”; 52)‎[1] (in Spanish), Instituto Lingüístico de Verano, A.C., page 27

Middle French

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Old French [Term?], borrowed from Classical Persian خان (xān). See it and English khan for more details.

Noun

edit

kaan m (plural kaans)

  1. khan (ruler or sovereign)

Descendants

edit
  • French: khan

References

edit

Saluan

edit

Etymology

edit

From Proto-Malayo-Polynesian *kaən, from Proto-Austronesian *kaən.

Verb

edit

kaan

  1. to eat

Shabo

edit

Noun

edit

kaan

  1. dog

See also

edit

Turkish

edit

Etymology

edit

From Old Turkic 𐰴𐰍𐰣 (qǧn¹).

Pronunciation

edit

Noun

edit

kaan (definite accusative kaanı, plural kaanlar)

  1. Superseded spelling of kağan.
  2. ruler, sovereign

Declension

edit
Inflection
Nominative kaan
Definite accusative kaanı
Singular Plural
Nominative kaan kaanlar
Definite accusative kaanı kaanları
Dative kaana kaanlara
Locative kaanda kaanlarda
Ablative kaandan kaanlardan
Genitive kaanın kaanların

Yucatec Maya

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Proto-Mayan *kaahn.

Pronunciation

edit

Noun

edit

kaan (plural kaanoʼob)

  1. snake
  2. worm

Derived terms

edit

References

edit
  • Beltrán de Santa Rosa María, Pedro (1746) Arte de el idioma maya reducido a succintas reglas, y semilexicon yucateco (in Spanish), Mexico: Por la Biuda de D. Joseph Bernardo de Hogal, page 176:Culebra. Can.
  • Montgomery, John (2004) Maya-English, English-Maya (Yucatec) Dictionary & Phrasebook, New York: Hippocrene Books, Inc., →ISBN, page 60