See also: Kader, kadër, and kadeř

Dutch

edit

Etymology

edit

From French cadre, from Italian quadro (framed painting, square), from Latin quadrum, from quattuor (four).

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aːdər

Noun

edit

kader n (plural kaders, diminutive kadertje n)

  1. frame
  2. (by extension) cadre, framework
    Synonym: raamwerk

Descendants

edit
  • Indonesian: kader
  • Papiamentu: kader

Indonesian

edit

Etymology

edit

From Dutch kader, from French cadre, from Italian quadro (framed painting, square), from Latin quadrum, from quattuor (four).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈkadər]
  • Hyphenation: ka‧dêr

Noun

edit

kadêr (first-person possessive kaderku, second-person possessive kadermu, third-person possessive kadernya)

  1. cadre
    1. The core of a managing group, or a member of such a group.
    2. A small group of people specially trained for a particular purpose or profession.

Derived terms

edit
edit

Further reading

edit

Slovak

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *kǫdrь.

Pronunciation

edit

Noun

edit

kader f

  1. (usually in the plural, poetic) hair
    Synonym: vlas
  2. (usually in the plural, dated) curl (lock of curling hair)
    Synonym: kučera

Further reading

edit
  • kader”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2024

Swedish

edit

Etymology

edit

Borrowed from French cadre, from Italian quadro, from Latin quadrum.

Noun

edit

kader c

  1. cadre

Declension

edit
Declension of kader 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative kader kadern kadrer kadrerna
Genitive kaders kaderns kadrers kadrernas

Anagrams

edit

Turkish

edit

Etymology

edit

From Arabic قَدَر (qadar).

Pronunciation

edit

Noun

edit

kader (definite accusative kaderi, plural kaderler)

  1. destiny, fate

Declension

edit
Inflection
Nominative kader
Definite accusative kaderi
Singular Plural
Nominative kader kaderler
Definite accusative kaderi kaderleri
Dative kadere kaderlere
Locative kaderde kaderlerde
Ablative kaderden kaderlerden
Genitive kaderin kaderlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular kaderim kaderlerim
2nd singular kaderin kaderlerin
3rd singular kaderi kaderleri
1st plural kaderimiz kaderlerimiz
2nd plural kaderiniz kaderleriniz
3rd plural kaderleri kaderleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular kaderimi kaderlerimi
2nd singular kaderini kaderlerini
3rd singular kaderini kaderlerini
1st plural kaderimizi kaderlerimizi
2nd plural kaderinizi kaderlerinizi
3rd plural kaderlerini kaderlerini
Dative
Singular Plural
1st singular kaderime kaderlerime
2nd singular kaderine kaderlerine
3rd singular kaderine kaderlerine
1st plural kaderimize kaderlerimize
2nd plural kaderinize kaderlerinize
3rd plural kaderlerine kaderlerine
Locative
Singular Plural
1st singular kaderimde kaderlerimde
2nd singular kaderinde kaderlerinde
3rd singular kaderinde kaderlerinde
1st plural kaderimizde kaderlerimizde
2nd plural kaderinizde kaderlerinizde
3rd plural kaderlerinde kaderlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular kaderimden kaderlerimden
2nd singular kaderinden kaderlerinden
3rd singular kaderinden kaderlerinden
1st plural kaderimizden kaderlerimizden
2nd plural kaderinizden kaderlerinizden
3rd plural kaderlerinden kaderlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular kaderimin kaderlerimin
2nd singular kaderinin kaderlerinin
3rd singular kaderinin kaderlerinin
1st plural kaderimizin kaderlerimizin
2nd plural kaderinizin kaderlerinizin
3rd plural kaderlerinin kaderlerinin

See also

edit