kalven

Danish

Noun

kalven c

1. definite singular of kalv

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɑl.və(n)/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɑlvən

Verb

kalven

1. to calve
2. to give birth to a calf

Inflection

Conjugation of kalven (weak)
infinitive	kalven
past singular	kalfde
past participle	gekalfd
infinitive	kalven
gerund	kalven n
	present tense	past tense
1st person singular	kalf	kalfde
2nd person sing. (jij)	kalft	kalfde
2nd person sing. (u)	kalft	kalfde
2nd person sing. (gij)	kalft	kalfde
3rd person singular	kalft	kalfde
plural	kalven	kalfden
subjunctive sing.1	kalve	kalfde
subjunctive plur.1	kalven	kalfden
imperative sing.	kalf
imperative plur.1	kalft
participles	kalvend	gekalfd
1) Archaic.

Derived terms

• afkalven

Descendants

• Afrikaans: kalf

Anagrams

• valken

Norwegian Bokmål

Noun

kalven m

1. definite singular of kalv

Norwegian Nynorsk

Noun

kalven m

1. definite singular of kalv

Swedish

Noun

kalven

1. definite singular of kalv

Anagrams

• kaveln