Finnish edit

Noun edit

koiria

  1. partitive plural of koira

Ingrian edit

Etymology 1 edit

From koira (dog) +‎ -ia.

Pronunciation edit

Verb edit

koiria

  1. (transitive) to roast, burn (to criticise in jest)
Conjugation edit
Conjugation of koiria (type 7/oppia, no gradation)
Indikativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular koirin en koiri 1st singular oon koirint, oon koirinut en oo koirint, en oo koirinut
2nd singular koirit et koiri 2nd singular oot koirint, oot koirinut et oo koirint, et oo koirinut
3rd singular koirii ei koiri 3rd singular ono koirint, ono koirinut ei oo koirint, ei oo koirinut
1st plural koirimma emmä koiri 1st plural oomma koirineet emmä oo koirineet
2nd plural koiritta että koiri 2nd plural ootta koirineet että oo koirineet
3rd plural koiriit1), koirivat2), koiritaa evät koiri, ei koirita 3rd plural ovat koirineet evät oo koirineet, ei oo koirittu
impersonal koiritaa ei koirita impersonal ono koirittu ei oo koirittu
Imperfekta Pluskvamperfekta
positive negative positive negative
1st singular koirin en koirint, en koirinut 1st singular olin koirint, olin koirinut en olt koirint, en olt koirinut
2nd singular koirit et koirint, et koirinut 2nd singular olit koirint, olit koirinut et olt koirint, et olt koirinut
3rd singular koiri ei koirint, ei koirinut 3rd singular oli koirint, oli koirinut ei olt koirint, ei olt koirinut
1st plural koirimma emmä koirineet 1st plural olimma koirineet emmä olleet koirineet
2nd plural koiritta että koirineet 2nd plural olitta koirineet että olleet koirineet
3rd plural koiriit1), koirivat2), koirittii evät koirineet, ei koirittu 3rd plural olivat koirineet evät olleet koirineet, ei olt koirittu
impersonal koirittii ei koirittu impersonal oli koirittu ei olt koirittu
Konditsionala
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular koirisin en koiris 1st singular olisin koirint, olisin koirinut en olis koirint, en olis koirinut
2nd singular koirisit, koiriist1) et koiris 2nd singular olisit koirint, olisit koirinut et olis koirint, et olis koirinut
3rd singular koiris ei koiris 3rd singular olis koirint, olis koirinut ei olis koirint, ei olis koirinut
1st plural koirisimma emmä koiris 1st plural olisimma koirineet emmä olis koirineet
2nd plural koirisitta että koiris 2nd plural olisitta koirineet että olis koirineet
3rd plural koirisiit1), koirisivat2), koirittais evät koiris, ei koirittais 3rd plural olisivat koirineet evät olis koirineet, ei olis koirittu
impersonal koirittais ei koirittais impersonal olis koirittu ei olis koirittu
Imperativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular 1st singular
2nd singular koiri elä koiri 2nd singular oo koirint, oo koirinut elä oo koirint, elä oo koirinut
3rd singular koirikoo elköö koiriko 3rd singular olkoo koirint, olkoo koirinut elköö olko koirint, elköö olko koirinut
1st plural 1st plural
2nd plural koirikaa elkää koiriko 2nd plural olkaa koirineet elkää olko koirineet
3rd plural koirikoot elkööt koiriko, elköö koirittako 3rd plural olkoot koirineet elkööt olko koirineet, elköö olko koirittu
impersonal koirittakkoo elköö koirittako impersonal olkoo koirittu elköö olko koirittu
Potentsiala
Preesens
positive negative
1st singular koirinen en koirine
2nd singular koirinet et koirine
3rd singular koirinoo ei koirine
1st plural koirinemma emmä koirine
2nd plural koirinetta että koirine
3rd plural koirinoot evät koirine, ei koirittane
impersonal koirittannoo ei koirittane
Nominal forms
Infinitivat Partisipat
active passive
1st koiria present koiriva koirittava
2nd inessive koirijees past koirint, koirinut koirittu
instructive koirien 1) Chiefly in the Soikkola dialect.
2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect.
*) For the imperative, the 2nd plural (koirikaa) may be used for the 3rd person as well.
**) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative, or -kse to the potential.
***) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd illative koirimaa
inessive koirimaas
elative koirimast
abessive koirimata
4th nominative koirimiin
partitive koirimista, koirimist

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation edit

Noun edit

koiria

  1. partitive plural of koira

References edit

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 184