Dutch edit

Etymology edit

From laaien.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈlaːi̯.ənt/
  • (file)
  • Hyphenation: laai‧end
  • Rhymes: -aːi̯ənt

Adjective edit

laaiend (comparative laaiender, superlative laaiendst)

  1. furious, enraged
    De lerares was laaiend, toen ze de spiekbriefjes ontdekte.
    The teacher was furious when she discovered the cheat sheets.

Inflection edit

Inflection of laaiend
uninflected laaiend
inflected laaiende
comparative laaiender
positive comparative superlative
predicative/adverbial laaiend laaiender het laaiendst
het laaiendste
indefinite m./f. sing. laaiende laaiendere laaiendste
n. sing. laaiend laaiender laaiendste
plural laaiende laaiendere laaiendste
definite laaiende laaiendere laaiendste
partitive laaiends laaienders

Adverb edit

laaiend

  1. fiercely, intensely, ferociously
    Ze waren laaiend enthousiast over de nieuwe brandblussers.
    They were intensely enthusiastic about the new fire extinguishers.

Participle edit

laaiend

  1. present participle of laaien

Declension edit

Inflection of laaiend
uninflected laaiend
inflected laaiende
positive
predicative/adverbial laaiend
laaiende
indefinite m./f. sing. laaiende
n. sing. laaiend
plural laaiende
definite laaiende
partitive laaiends