Dutch edit

Etymology edit

From French lamenter.

Pronunciation edit

  • (file)

Verb edit

lamenteren

  1. to lament, to whine

Inflection edit

Inflection of lamenteren (weak)
infinitive lamenteren
past singular lamenteerde
past participle gelamenteerd
infinitive lamenteren
gerund lamenteren n
present tense past tense
1st person singular lamenteer lamenteerde
2nd person sing. (jij) lamenteert lamenteerde
2nd person sing. (u) lamenteert lamenteerde
2nd person sing. (gij) lamenteert lamenteerde
3rd person singular lamenteert lamenteerde
plural lamenteren lamenteerden
subjunctive sing.1 lamentere lamenteerde
subjunctive plur.1 lamenteren lamenteerden
imperative sing. lamenteer
imperative plur.1 lamenteert
participles lamenterend gelamenteerd
1) Archaic.

Synonyms edit

Descendants edit

  • Negerhollands: lamenteer