ludiek
Dutch
editEtymology
editBorrowed from French ludique, from Latin lūdus (“game, fun”). First used in Dutch by the historian Johan Huizinga in Homo Ludens.
Pronunciation
editAdjective
editludiek (comparative ludieker, superlative ludiekst)
- ludic, playful [from 1938]
- (politics, often in relation to activism) playful in form, but relating to serious matters or serious in intent [from 1960s]
Inflection
editDeclension of ludiek | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ludiek | |||
inflected | ludieke | |||
comparative | ludieker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | ludiek | ludieker | het ludiekst het ludiekste | |
indefinite | m./f. sing. | ludieke | ludiekere | ludiekste |
n. sing. | ludiek | ludieker | ludiekste | |
plural | ludieke | ludiekere | ludiekste | |
definite | ludieke | ludiekere | ludiekste | |
partitive | ludieks | ludiekers | — |