meetellen

Dutch

Etymology

mee (“with”) +‎ tellen (“count”)

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: mee‧tel‧len

Verb

meetellen

1. (transitive) to count in (to include).

   Stemmen die na de deadline zijn ontvangen, tellen niet mee.

   Votes received after the deadline do not count.

   Ik tel je mee onder de genodigden.

   I count you in as an invited guest.

2. to count towards (to be of an interest).

   Telt mijn werkervaring mee voor de vaststelling van de hoogte van mijn salaris?

   Does my work experience count towards determining my salary?

Inflection

Conjugation of meetellen (weak, separable)
infinitive	meetellen
past singular	telde mee
past participle	meegeteld
infinitive	meetellen
gerund	meetellen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	tel mee	telde mee	meetel	meetelde
2nd person sing. (jij)	telt mee, tel mee2	telde mee	meetelt	meetelde
2nd person sing. (u)	telt mee	telde mee	meetelt	meetelde
2nd person sing. (gij)	telt mee	telde mee	meetelt	meetelde
3rd person singular	telt mee	telde mee	meetelt	meetelde
plural	tellen mee	telden mee	meetellen	meetelden
subjunctive sing.1	telle mee	telde mee	meetelle	meetelde
subjunctive plur.1	tellen mee	telden mee	meetellen	meetelden
imperative sing.	tel mee
imperative plur.1	telt mee
participles	meetellend	meegeteld
1) Archaic. 2) In case of inversion.