minn
IcelandicEdit
EtymologyEdit
From Old Norse mínn, from Proto-Germanic *mīnaz, from Proto-Indo-European *méynos.
PronunciationEdit
PronounEdit
minn (feminine mín, neuter mitt)
- (possessive) my, mine (used referring to someone/something masculine)
- 1928, Krummavísa (“Raven Song”, on the Icelandic Wikisource) by Jón Ásgeirsson
- Krummi krunkar úti,
- kallar á nafna sinn:
- „Ég fann höfud af hrúti
- hrygg og gæruskinn.“
- Komdu nú og kroppaðu með mér,
- krummi nafni minn.
- “Krummi croaks outside,
- calling his namesake:
- ‘I found the head of a ram,
- backbone and sheepskin.’
- Come now and peck with me,
- Krummi, my namesake.”
- Á Sprengisandi (“On Sprengisandur”) by Grímur Thomsen
- Ríðum, ríðum og rekum yfir sandinn,
- rennur sól á bak við Arnarfell,
- hér á reiki er margur óhreinn andinn,
- úr því fer að skyggja á jökulsvell;
- Drottinn leiði drösulinn minn,
- drjúgur verður síðasti áfanginn.
- Ride, ride, ride hard across the sands,
- the sun is settling behind Arnarfell.
- Here many spirits of the dark
- threaten in the gloom over the glacier's ice.
- The Lord leads my horse,
- it is still a long, long way home.
- Þetta er maðurinn minn, hann Þorlákur.
- This is my husband Þorlákur.
- 1928, Krummavísa (“Raven Song”, on the Icelandic Wikisource) by Jón Ásgeirsson
DeclensionEdit
possessive pronouns | |||||||
singular | plural | ||||||
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | minn | mín | mitt | mínir | mínar | mín | |
accusative | minn | mína | mitt | mína | mínar | mín | |
dative | mínum | minni | mínu | mínum | mínum | mínum | |
genitive | míns | minnar | míns | minna | minna | minna |
Derived termsEdit
- dömur mínar og herrar
- mínlegur
- minns (“the minituarized character I'm playing as”)
MalteseEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
PrepositionEdit
minn
InflectionEdit
Inflected forms of minn | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Personal-pronoun- including forms |
singular | plural | |||||
m | f | ||||||
1st person | minni | minna | |||||
2nd person | minnek | minnkom | |||||
3rd person | minnu | minnha | minnhom | ||||
Definite forms | |||||||
Xemxin | Qamrin | ||||||
miċ- · mid- · min- mir- · mis- · mit- · mix- · miz- · miż- |
mill- |
Norwegian BokmålEdit
VerbEdit
minn
- imperative of minne
Old NorseEdit
Alternative formsEdit
EtymologyEdit
From Proto-Germanic *mīnaz, whence also Old English mīn, Old High German mīn.
DeterminerEdit
minn
DeclensionEdit
Declension of minn
DescendantsEdit
See mínn.