muilkorven
Dutch edit
Pronunciation edit
Audio (file)
Etymology 1 edit
Verb edit
muilkorven
- to muzzle
- (figurative) to silence (an opinion)
Inflection edit
Inflection of muilkorven (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | muilkorven | |||
past singular | muilkorfde | |||
past participle | gemuilkorfd | |||
infinitive | muilkorven | |||
gerund | muilkorven n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | muilkorf | muilkorfde | ||
2nd person sing. (jij) | muilkorft | muilkorfde | ||
2nd person sing. (u) | muilkorft | muilkorfde | ||
2nd person sing. (gij) | muilkorft | muilkorfde | ||
3rd person singular | muilkorft | muilkorfde | ||
plural | muilkorven | muilkorfden | ||
subjunctive sing.1 | muilkorve | muilkorfde | ||
subjunctive plur.1 | muilkorven | muilkorfden | ||
imperative sing. | muilkorf | |||
imperative plur.1 | muilkorft | |||
participles | muilkorvend | gemuilkorfd | ||
1) Archaic. |
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun edit
muilkorven