nabuzować
Polish edit
Etymology edit
From na- + buzować. First attested before 1689.[1]
Pronunciation edit
Verb edit
nabuzować pf
- (transitive) to stoke (to cause a fire to burn intensely)
- Hypernym: napalić
- (transitive) to stoke (to excite someone)
- Synonym: pobudzić
- (reflexive with się) to become overly stoked (to become too emotional or engaged)
- (reflexive with się) to black out or brown out from drug use
Conjugation edit
References edit
Further reading edit
- nabuzować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nabuzować in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nabuzować”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “nabuzować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nabuzować”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 15
- nabuzować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego