nadrzeć

Polish edit

From na- +‎ drzeć.

nadrzeć pf

(transitive) to accumulate a certain amount of something by tearing it
(transitive) to destroy a lot of something by tearing it
(transitive) to overwear, to wear out
nie masz pojęcia, ile on butów nadarł ― you’ve no idea how many (pairs of) shoes he’s worn out.
(reflexive with się) to get tired of tearing or plucking something
(reflexive with się) to get tired of shouting loudly

Conjugation of nadrzeć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nadrzeć
future tense	1^st	nadrę			nadrzemy
	2^nd	nadrzesz			nadrzecie
	3^rd	nadrze			nadrą
	impersonal	nadrze się
past tense	1^st	nadarłem, -(e)m nadarł	nadarłam, -(e)m nadarła	nadarłom, -(e)m nadarło	nadarliśmy, -(e)śmy nadarli	nadarłyśmy, -(e)śmy nadarły
	2^nd	nadarłeś, -(e)ś nadarł	nadarłaś, -(e)ś nadarła	nadarłoś, -(e)ś nadarło	nadarliście, -(e)ście nadarli	nadarłyście, -(e)ście nadarły
	3^rd	nadarł	nadarła	nadarło	nadarli	nadarły
	impersonal	nadarto
conditional	1^st	nadarłbym, bym nadarł	nadarłabym, bym nadarła	nadarłobym, bym nadarło	nadarlibyśmy, byśmy nadarli	nadarłybyśmy, byśmy nadarły
	2^nd	nadarłbyś, byś nadarł	nadarłabyś, byś nadarła	nadarłobyś, byś nadarło	nadarlibyście, byście nadarli	nadarłybyście, byście nadarły
	3^rd	nadarłby, by nadarł	nadarłaby, by nadarła	nadarłoby, by nadarło	nadarliby, by nadarli	nadarłyby, by nadarły
	impersonal	nadarto by
imperative	1^st	niech nadrę			nadrzyjmy
	2^nd	nadrzyj			nadrzyjcie
	3^rd	niech nadrze			niech nadrą
passive adjectival participle		nadarty	nadarta	nadarte	nadarci	nadarte
anterior adverbial participle		nadarłszy
verbal noun		nadarcie