Polish

edit

Etymology

edit

From na- +‎ wiać.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈna.vjat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -avjat͡ɕ
  • Syllabification: na‧wiać

Verb

edit

nawiać pf (imperfective nawiewać)

  1. (transitive) to overblow, to blow onto (to cause something to rest on something else as a result of blowing) [with accusative or genitive ‘what’]
    Synonym: nadmuchać
  2. (intransitive, colloquial) to be on the lam
    Synonyms: see Thesaurus:uciekać

Conjugation

edit
Conjugation of nawiać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nawiać
future tense 1st nawieję nawiejemy
2nd nawiejesz nawiejecie
3rd nawieje nawieją
impersonal nawieje się
past tense 1st nawiałem,
-(e)m nawiał
nawiałam,
-(e)m nawiała
nawiałom,
-(e)m nawiało
nawialiśmy,
-(e)śmy nawiali
nawiałyśmy,
-(e)śmy nawiały
2nd nawiałeś,
-(e)ś nawiał
nawiałaś,
-(e)ś nawiała
nawiałoś,
-(e)ś nawiało
nawialiście,
-(e)ście nawiali
nawiałyście,
-(e)ście nawiały
3rd nawiał nawiała nawiało nawiali nawiały
impersonal nawiano
conditional 1st nawiałbym,
bym nawiał
nawiałabym,
bym nawiała
nawiałobym,
bym nawiało
nawialibyśmy,
byśmy nawiali
nawiałybyśmy,
byśmy nawiały
2nd nawiałbyś,
byś nawiał
nawiałabyś,
byś nawiała
nawiałobyś,
byś nawiało
nawialibyście,
byście nawiali
nawiałybyście,
byście nawiały
3rd nawiałby,
by nawiał
nawiałaby,
by nawiała
nawiałoby,
by nawiało
nawialiby,
by nawiali
nawiałyby,
by nawiały
impersonal nawiano by
imperative 1st niech nawieję nawiejmy
2nd nawiej nawiejcie
3rd niech nawieje niech nawieją
passive adjectival participle nawiany nawiana nawiane nawiani nawiane
anterior adverbial participle nawiawszy
verbal noun nawianie

Further reading

edit