neergaan

Dutch

Etymology

neer (“down”) +‎ gaan (“to go”)

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

neergaan

1. to go down, to descend

   De wedstrijd begint zodra de vlag neergaat ― The race starts as soon as the flag goes down

2. to get knocked out

   De bokser is tijdens de wedstrijd drie keer neergegeaan ― The boxer got knocked down three times during the match

Conjugation

Conjugation of neergaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive	neergaan
past singular	ging neer
past participle	neergegaan
infinitive	neergaan
gerund	neergaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	ga neer	ging neer	neerga	neerging
2nd person sing. (jij)	gaat neer, ga neer2	ging neer	neergaat	neerging
2nd person sing. (u)	gaat neer	ging neer	neergaat	neerging
2nd person sing. (gij)	gaat neer	gingt neer	neergaat	neergingt
3rd person singular	gaat neer	ging neer	neergaat	neerging
plural	gaan neer	gingen neer	neergaan	neergingen
subjunctive sing.1	ga neer	ginge neer	neerga	neerginge
subjunctive plur.1	gaan neer	gingen neer	neergaan	neergingen
imperative sing.	ga neer
imperative plur.1	gaat neer
participles	neergaand	neergegaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.