neguitejar
Catalan edit
Etymology edit
From neguit (“worry”) + -ejar.
Pronunciation edit
Verb edit
neguitejar (first-person singular present neguitejo, first-person singular preterite neguitegí, past participle neguitejat); root stress: (Central) /ɛ/; (Valencian) /e/; (Balearic) /ə/
- (transitive, takes a reflexive pronoun) to annoy, to worry
- Synonym: inquietar
- 2002, Albert Sánchez Piñol, chapter 10, in La pell freda, La Campana, →ISBN:
- Ens neguitejava més que mai. Però no teníem voluntat per manar-li que callés.
- She annoyed us more than ever. But we were not willing to make her shut up.
Conjugation edit
Conjugation of neguitejar (first conjugation, j-g alternation)
Further reading edit
- “neguitejar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “neguitejar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “neguitejar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.