objawiać

Polish Edit

From objawić +‎ -ać.

objawiać impf (perfective objawić)

Conjugation of objawiać impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		objawiać
present tense	1^st	objawiam			objawiamy
	2^nd	objawiasz			objawiacie
	3^rd	objawia			objawiają
	impersonal	objawia się
past tense	1^st	objawiałem	objawiałam		objawialiśmy	objawiałyśmy
	2^nd	objawiałeś	objawiałaś		objawialiście	objawiałyście
	3^rd	objawiał	objawiała	objawiało	objawiali	objawiały
	impersonal	objawiano
future tense	1^st	będę objawiał, będę objawiać	będę objawiała, będę objawiać		będziemy objawiali, będziemy objawiać	będziemy objawiały, będziemy objawiać
	2^nd	będziesz objawiał, będziesz objawiać	będziesz objawiała, będziesz objawiać		będziecie objawiali, będziecie objawiać	będziecie objawiały, będziecie objawiać
	3^rd	będzie objawiał, będzie objawiać	będzie objawiała, będzie objawiać	będzie objawiało, będzie objawiać	będą objawiali, będą objawiać	będą objawiały, będą objawiać
	impersonal	będzie objawiać się
conditional	1^st	objawiałbym	objawiałabym		objawialibyśmy	objawiałybyśmy
	2^nd	objawiałbyś	objawiałabyś		objawialibyście	objawiałybyście
	3^rd	objawiałby	objawiałaby	objawiałoby	objawialiby	objawiałyby
	impersonal	objawiano by
imperative	1^st	niech objawiam			objawiajmy
	2^nd	objawiaj			objawiajcie
	3^rd	niech objawia			niech objawiają
active adjectival participle		objawiający	objawiająca	objawiające	objawiający	objawiające
passive adjectival participle		objawiany	objawiana	objawiane	objawiani	objawiane
contemporary adverbial participle		objawiając
verbal noun		objawianie

noun