ocielić

Polish

Etymology

From o- +‎ cielić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈt͡ɕɛ.lit͡ɕ/

• Audio; “ocielić się”:

  (file)

• Rhymes: -ɛlit͡ɕ
• Syllabification: o‧cie‧lić

Verb

ocielić pf (imperfective cielić)

1. (reflexive with się, of cows, deer, etc.) to calve (to give birth to calves)

Conjugation

Conjugation of ocielić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ocielić
future tense	1st	ocielę			ocielimy
	2nd	ocielisz			ocielicie
	3rd	ocieli			ocielą
	impersonal	ocieli się
past tense	1st	ocieliłem, -(e)m ocielił	ocieliłam, -(e)m ocieliła	ocieliłom, -(e)m ocieliło	ocieliliśmy, -(e)śmy ocielili	ocieliłyśmy, -(e)śmy ocieliły
	2nd	ocieliłeś, -(e)ś ocielił	ocieliłaś, -(e)ś ocieliła	ocieliłoś, -(e)ś ocieliło	ocieliliście, -(e)ście ocielili	ocieliłyście, -(e)ście ocieliły
	3rd	ocielił	ocieliła	ocieliło	ocielili	ocieliły
	impersonal	ocielono
conditional	1st	ocieliłbym, bym ocielił	ocieliłabym, bym ocieliła	ocieliłobym, bym ocieliło	ocielilibyśmy, byśmy ocielili	ocieliłybyśmy, byśmy ocieliły
	2nd	ocieliłbyś, byś ocielił	ocieliłabyś, byś ocieliła	ocieliłobyś, byś ocieliło	ocielilibyście, byście ocielili	ocieliłybyście, byście ocieliły
	3rd	ocieliłby, by ocielił	ocieliłaby, by ocieliła	ocieliłoby, by ocieliło	ocieliliby, by ocielili	ocieliłyby, by ocieliły
	impersonal	ocielono by
imperative	1st	niech ocielę			ocielmy
	2nd	ociel			ocielcie
	3rd	niech ocieli			niech ocielą
passive adjectival participle		ocielony	ocielona	ocielone	ocieleni	ocielone
anterior adverbial participle		ocieliwszy
verbal noun		ocielenie

Further reading

• ocielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ocielić in Polish dictionaries at PWN