omstandig

Dutch

Etymology

From om (“around”) +‎ stand (“stand”) +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔmˈstɑn.dəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: om‧stan‧dig
• Rhymes: -ɑndəx

Adjective

omstandig (comparative omstandiger, superlative omstandigst)

1. with too many details, unnecessarily elaborate

   een omstandige uitleg

Inflection

Declension of omstandig
uninflected	omstandig
inflected	omstandige
comparative	omstandiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		omstandig	omstandiger	het omstandigst het omstandigste
indefinite	m./f. sing.	omstandige	omstandigere	omstandigste
	n. sing.	omstandig	omstandiger	omstandigste
	plural	omstandige	omstandigere	omstandigste
definite		omstandige	omstandigere	omstandigste
partitive		omstandigs	omstandigers	—

Related terms

• omstandigheid