onderschragen
Dutch
editEtymology
editFrom onder- + schragen (“to support”).
Pronunciation
editVerb
editonderschragen
- (transitive) to support (underneath)
Inflection
edit| Conjugation of onderschragen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | onderschragen | |||
| past singular | onderschraagde | |||
| past participle | onderschraagd | |||
| infinitive | onderschragen | |||
| gerund | onderschragen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | onderschraag | onderschraagde | ||
| 2nd person sing. (jij) | onderschraagt, onderschraag2 | onderschraagde | ||
| 2nd person sing. (u) | onderschraagt | onderschraagde | ||
| 2nd person sing. (gij) | onderschraagt | onderschraagde | ||
| 3rd person singular | onderschraagt | onderschraagde | ||
| plural | onderschragen | onderschraagden | ||
| subjunctive sing.1 | onderschrage | onderschraagde | ||
| subjunctive plur.1 | onderschragen | onderschraagden | ||
| imperative sing. | onderschraag | |||
| imperative plur.1 | onderschraagt | |||
| participles | onderschragend | onderschraagd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||