oprijzen

Dutch

Etymology

From op +‎ rijzen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

oprijzen

1. (intransitive) to arise, to rise up

Conjugation

Conjugation of oprijzen (strong class 1, separable)
infinitive	oprijzen
past singular	rees op
past participle	opgerezen
infinitive	oprijzen
gerund	oprijzen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	rijs op	rees op	oprijs	oprees
2nd person sing. (jij)	rijst op, rijs op2	rees op	oprijst	oprees
2nd person sing. (u)	rijst op	rees op	oprijst	oprees
2nd person sing. (gij)	rijst op	reest op	oprijst	opreest
3rd person singular	rijst op	rees op	oprijst	oprees
plural	rijzen op	rezen op	oprijzen	oprezen
subjunctive sing.1	rijze op	reze op	oprijze	opreze
subjunctive plur.1	rijzen op	rezen op	oprijzen	oprezen
imperative sing.	rijs op
imperative plur.1	rijst op
participles	oprijzend	opgerezen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• rijzen op