oskubać

Polish

Etymology

From o- +‎ skubać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈsku.bat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ubat͡ɕ
• Syllabification: o‧sku‧bać

Verb

oskubać pf (imperfective skubać or oskubywać)

1. (transitive) to pick, to pluck
2. (transitive, figurative) to bleed dry, to pick clean, to take to the cleaners

   Synonyms: see Thesaurus:kraść

3. (reflexive with się, colloquial) to rob each other

Conjugation

Conjugation of oskubać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oskubać
future tense	1st	oskubię			oskubiemy
	2nd	oskubiesz			oskubiecie
	3rd	oskubie			oskubią
	impersonal	oskubie się
past tense	1st	oskubałem, -(e)m oskubał	oskubałam, -(e)m oskubała	oskubałom, -(e)m oskubało	oskubaliśmy, -(e)śmy oskubali	oskubałyśmy, -(e)śmy oskubały
	2nd	oskubałeś, -(e)ś oskubał	oskubałaś, -(e)ś oskubała	oskubałoś, -(e)ś oskubało	oskubaliście, -(e)ście oskubali	oskubałyście, -(e)ście oskubały
	3rd	oskubał	oskubała	oskubało	oskubali	oskubały
	impersonal	oskubano
conditional	1st	oskubałbym, bym oskubał	oskubałabym, bym oskubała	oskubałobym, bym oskubało	oskubalibyśmy, byśmy oskubali	oskubałybyśmy, byśmy oskubały
	2nd	oskubałbyś, byś oskubał	oskubałabyś, byś oskubała	oskubałobyś, byś oskubało	oskubalibyście, byście oskubali	oskubałybyście, byście oskubały
	3rd	oskubałby, by oskubał	oskubałaby, by oskubała	oskubałoby, by oskubało	oskubaliby, by oskubali	oskubałyby, by oskubały
	impersonal	oskubano by
imperative	1st	niech oskubię			oskubmy
	2nd	oskub			oskubcie
	3rd	niech oskubie			niech oskubią
passive adjectival participle		oskubany	oskubana	oskubane	oskubani	oskubane
anterior adverbial participle		oskubawszy
verbal noun		oskubanie

Further reading

• oskubać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oskubać in Polish dictionaries at PWN