oturak

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اوتوراق‎ (oturaḳ, “taking a rest, the place of a halt, a permanent residence, any seat, the part on which a person or item sits, bottom”), from Ottoman Turkish اوتورمق‎ (oturmaḳ, “to sit, to incubate, to live, to remain in a place, to ascend the throne, to go ashore”), from Old Turkic 𐰆𐰞𐰺‎ (ul¹r¹), from Proto-Turkic *oltur- or Proto-Turkic *olur- (“to sit”), morphologically otur- +‎ -ak. Cognates with Albanian oturak, Azerbaijani oturaq, Kyrgyz отургуч (oturguç), Turkmen oturgyç.

Pronunciation

• IPA^(key): /o.tuˈɾak/
• Hyphenation: o‧tu‧rak

Noun

oturak (definite accusative oturağı, plural oturaklar)

1. A place or thing meant for sitting.
2. A low stool, often without a back or armrest.

   Synonyms: iskemle, tabure

3. The base of a thing; bottom, foot.

   Synonyms: taban, (regional) oturgaç

Declension

Inflection
Nominative	oturak
Definite accusative	oturağı
	Singular	Plural
Nominative	oturak	oturaklar
Definite accusative	oturağı	oturakları
Dative	oturağa	oturaklara
Locative	oturakta	oturaklarda
Ablative	oturaktan	oturaklardan
Genitive	oturağın	oturakların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular oturağım oturaklarım 2nd singular oturağın oturakların 3rd singular oturağı oturakları 1st plural oturağımız oturaklarımız 2nd plural oturağınız oturaklarınız 3rd plural oturakları oturakları Definite accusative Singular Plural 1st singular oturağımı oturaklarımı 2nd singular oturağını oturaklarını 3rd singular oturağını oturaklarını 1st plural oturağımızı oturaklarımızı 2nd plural oturağınızı oturaklarınızı 3rd plural oturaklarını oturaklarını Dative Singular Plural 1st singular oturağıma oturaklarıma 2nd singular oturağına oturaklarına 3rd singular oturağına oturaklarına 1st plural oturağımıza oturaklarımıza 2nd plural oturağınıza oturaklarınıza 3rd plural oturaklarına oturaklarına Locative Singular Plural 1st singular oturağımda oturaklarımda 2nd singular oturağında oturaklarında 3rd singular oturağında oturaklarında 1st plural oturağımızda oturaklarımızda 2nd plural oturağınızda oturaklarınızda 3rd plural oturaklarında oturaklarında Ablative Singular Plural 1st singular oturağımdan oturaklarımdan 2nd singular oturağından oturaklarından 3rd singular oturağından oturaklarından 1st plural oturağımızdan oturaklarımızdan 2nd plural oturağınızdan oturaklarınızdan 3rd plural oturaklarından oturaklarından Genitive Singular Plural 1st singular oturağımın oturaklarımın 2nd singular oturağının oturaklarının 3rd singular oturağının oturaklarının 1st plural oturağımızın oturaklarımızın 2nd plural oturağınızın oturaklarınızın 3rd plural oturaklarının oturaklarının

Derived terms

• koltuk
• oturtma
• oturum
• sandalye

 

Further reading

• oturak in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007), “oturak¹”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3648