overblijven

Dutch

Etymology

From Middle Dutch overbliven. Equivalent to over +‎ blijven.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoː.vərˌblɛi̯.və(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: over‧blij‧ven

Verb

overblijven

1. (intransitive) to remain
2. (intransitive, chiefly primary education) to spend lunch at school

Inflection

Conjugation of overblijven (strong class 1, separable)
infinitive	overblijven
past singular	bleef over
past participle	overgebleven
infinitive	overblijven
gerund	overblijven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	blijf over	bleef over	overblijf	overbleef
2nd person sing. (jij)	blijft over	bleef over	overblijft	overbleef
2nd person sing. (u)	blijft over	bleef over	overblijft	overbleef
2nd person sing. (gij)	blijft over	bleeft over	overblijft	overbleeft
3rd person singular	blijft over	bleef over	overblijft	overbleef
plural	blijven over	bleven over	overblijven	overbleven
subjunctive sing.1	blijve over	bleve over	overblijve	overbleve
subjunctive plur.1	blijven over	bleven over	overblijven	overbleven
imperative sing.	blijf over
imperative plur.1	blijft over
participles	overblijvend	overgebleven
1) Archaic.

Derived terms

• overblijfsel
• overblijfkracht
• overblijfouder

Descendants

• Afrikaans: oorbly
• Negerhollands: bliev over

Anagrams

• blijven over