Dutch edit

Etymology edit

Borrowed from Latin percipiō.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˌpɛr.siˈpjeː.rə(n)/, /ˌpɛr.si.piˈeː.rə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: per‧ci‧pi‧e‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb edit

percipiëren

  1. (transitive, formal) to perceive, to experience
    Synonyms: ervaren, gewaarworden, waarnemen

Usage notes edit

Percipiëren has stronger connotations of subjectivity than waarnemen.

Inflection edit

Inflection of percipiëren (weak)
infinitive percipiëren
past singular percipieerde
past participle gepercipieerd
infinitive percipiëren
gerund percipiëren n
present tense past tense
1st person singular percipieer percipieerde
2nd person sing. (jij) percipieert percipieerde
2nd person sing. (u) percipieert percipieerde
2nd person sing. (gij) percipieert percipieerde
3rd person singular percipieert percipieerde
plural percipiëren percipieerden
subjunctive sing.1 percipiëre percipieerde
subjunctive plur.1 percipiëren percipieerden
imperative sing. percipieer
imperative plur.1 percipieert
participles percipiërend gepercipieerd
1) Archaic.

Related terms edit