Polish

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From po- +‎ ciec.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈpɔ.t͡ɕɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕɛt͡s
  • Syllabification: po‧ciec

Verb

edit

pociec pf (imperfective ciec)

  1. (intransitive) to begin flowing, to begin trickling

Conjugation

edit
Conjugation of pociec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pociec
future tense 1st pocieknę pociekniemy
2nd pociekniesz pociekniecie
3rd pocieknie pociekną
impersonal pocieknie się
past tense 1st pociekłem,
-(e)m pociekł
pociekłam,
-(e)m pociekła
pociekłom,
-(e)m pociekło
pociekliśmy,
-(e)śmy pociekli
pociekłyśmy,
-(e)śmy pociekły
2nd pociekłeś,
-(e)ś pociekł
pociekłaś,
-(e)ś pociekła
pociekłoś,
-(e)ś pociekło
pociekliście,
-(e)ście pociekli
pociekłyście,
-(e)ście pociekły
3rd pociekł pociekła pociekło pociekli pociekły
impersonal pocieknięto
conditional 1st pociekłbym,
bym pociekł
pociekłabym,
bym pociekła
pociekłobym,
bym pociekło
pocieklibyśmy,
byśmy pociekli
pociekłybyśmy,
byśmy pociekły
2nd pociekłbyś,
byś pociekł
pociekłabyś,
byś pociekła
pociekłobyś,
byś pociekło
pocieklibyście,
byście pociekli
pociekłybyście,
byście pociekły
3rd pociekłby,
by pociekł
pociekłaby,
by pociekła
pociekłoby,
by pociekło
pociekliby,
by pociekli
pociekłyby,
by pociekły
impersonal pocieknięto by
imperative 1st niech pocieknę pocieknijmy
2nd pocieknij pocieknijcie
3rd niech pocieknie niech pociekną
anterior adverbial participle pociekłszy
verbal noun pocieknięcie

Further reading

edit
  • pociec in Polish dictionaries at PWN