podskoczyć

Polish edit

From pod- +‎ skoczyć.

podskoczyć pf (imperfective podskakiwać)

(intransitive) to bob, to bounce, to skip, to gambol (move along in small jumps)
(intransitive) to start, to jump (jerk suddenly in surprise)
(intransitive) to nip (make a quick journey)
(intransitive) to jump, to shoot up, to increase quickly
(intransitive, colloquial) to fuck with, to mess with

Conjugation of podskoczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podskoczyć
future tense	1^st	podskoczę			podskoczymy
	2^nd	podskoczysz			podskoczycie
	3^rd	podskoczy			podskoczą
	impersonal	podskoczy się
past tense	1^st	podskoczyłem, -(e)m podskoczył	podskoczyłam, -(e)m podskoczyła	podskoczyłom, -(e)m podskoczyło	podskoczyliśmy, -(e)śmy podskoczyli	podskoczyłyśmy, -(e)śmy podskoczyły
	2^nd	podskoczyłeś, -(e)ś podskoczył	podskoczyłaś, -(e)ś podskoczyła	podskoczyłoś, -(e)ś podskoczyło	podskoczyliście, -(e)ście podskoczyli	podskoczyłyście, -(e)ście podskoczyły
	3^rd	podskoczył	podskoczyła	podskoczyło	podskoczyli	podskoczyły
	impersonal	podskoczono
conditional	1^st	podskoczyłbym, bym podskoczył	podskoczyłabym, bym podskoczyła	podskoczyłobym, bym podskoczyło	podskoczylibyśmy, byśmy podskoczyli	podskoczyłybyśmy, byśmy podskoczyły
	2^nd	podskoczyłbyś, byś podskoczył	podskoczyłabyś, byś podskoczyła	podskoczyłobyś, byś podskoczyło	podskoczylibyście, byście podskoczyli	podskoczyłybyście, byście podskoczyły
	3^rd	podskoczyłby, by podskoczył	podskoczyłaby, by podskoczyła	podskoczyłoby, by podskoczyło	podskoczyliby, by podskoczyli	podskoczyłyby, by podskoczyły
	impersonal	podskoczono by
imperative	1^st	niech podskoczę			podskoczmy
	2^nd	podskocz			podskoczcie
	3^rd	niech podskoczy			niech podskoczą
anterior adverbial participle		podskoczywszy
verbal noun		podskoczenie