Polish

edit

Etymology

edit

From po- +‎ kierować.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /pɔ.kjɛˈrɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: po‧kie‧ro‧wać

Verb

edit

pokierować pf

  1. (transitive) to guide, to direct, to lead

Conjugation

edit
Conjugation of pokierować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pokierować
future tense 1st pokieruję pokierujemy
2nd pokierujesz pokierujecie
3rd pokieruje pokierują
impersonal pokieruje się
past tense 1st pokierowałem,
-(e)m pokierował
pokierowałam,
-(e)m pokierowała
pokierowałom,
-(e)m pokierowało
pokierowaliśmy,
-(e)śmy pokierowali
pokierowałyśmy,
-(e)śmy pokierowały
2nd pokierowałeś,
-(e)ś pokierował
pokierowałaś,
-(e)ś pokierowała
pokierowałoś,
-(e)ś pokierowało
pokierowaliście,
-(e)ście pokierowali
pokierowałyście,
-(e)ście pokierowały
3rd pokierował pokierowała pokierowało pokierowali pokierowały
impersonal pokierowano
conditional 1st pokierowałbym,
bym pokierował
pokierowałabym,
bym pokierowała
pokierowałobym,
bym pokierowało
pokierowalibyśmy,
byśmy pokierowali
pokierowałybyśmy,
byśmy pokierowały
2nd pokierowałbyś,
byś pokierował
pokierowałabyś,
byś pokierowała
pokierowałobyś,
byś pokierowało
pokierowalibyście,
byście pokierowali
pokierowałybyście,
byście pokierowały
3rd pokierowałby,
by pokierował
pokierowałaby,
by pokierowała
pokierowałoby,
by pokierowało
pokierowaliby,
by pokierowali
pokierowałyby,
by pokierowały
impersonal pokierowano by
imperative 1st niech pokieruję pokierujmy
2nd pokieruj pokierujcie
3rd niech pokieruje niech pokierują
passive adjectival participle pokierowany pokierowana pokierowane pokierowani pokierowane
anterior adverbial participle pokierowawszy
verbal noun pokierowanie

Further reading

edit
  • pokierować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokierować in Polish dictionaries at PWN