pokrzywdzić
Polish
editEtymology
editFrom po- + krzywdzić.[1] First attested in 1666.[2]
Pronunciation
edit- Rhymes: -ɘvd͡ʑit͡ɕ
- Syllabification: po‧krzyw‧dzić
Verb
editpokrzywdzić pf (imperfective (obsolete) pokrzywdzać)
- (transitive) to harm (to cause harm to someone)
- Synonym: skrzywdzić
Conjugation
editDerived terms
editnouns
References
edit- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “pokrzywdzić”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Paweł Kupiszewski (07.03.2019) “POKRZYWDZIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
edit- pokrzywdzić in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pokrzywdzić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “pokrzywdzić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokrzywdzić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 517
- pokrzywdzić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego