pomieść

Polish

Etymology

From po- +‎ mieść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.mjɛɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔmjɛɕt͡ɕ
• Syllabification: po‧mieść

Verb

pomieść pf (imperfective pomiatać)

1. (transitive) to hold in contempt, to ill-treat

   Synonyms: lekceważyć, poniewierać

2. (transitive, of a female animal) to bear, to give birth

   Synonym: rodzić

3. (transitive, obsolete) to hurl

   Synonym: cisnąć

Conjugation

Conjugation of pomieść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pomieść
future tense	1st	pomiotę			pomieciemy
	2nd	pomieciesz			pomieciecie
	3rd	pomiecie			pomiotą
	impersonal	pomiecie się
past tense	1st	pomiotłem, -(e)m pomiótł	pomiotłam, -(e)m pomiotła	pomiotłom, -(e)m pomiotło	pomietliśmy, -(e)śmy pomietli	pomiotłyśmy, -(e)śmy pomiotły
	2nd	pomiotłeś, -(e)ś pomiótł	pomiotłaś, -(e)ś pomiotła	pomiotłoś, -(e)ś pomiotło	pomietliście, -(e)ście pomietli	pomiotłyście, -(e)ście pomiotły
	3rd	pomiótł	pomiotła	pomiotło	pomietli	pomiotły
	impersonal	pomieciono
conditional	1st	pomiótłbym, bym pomiótł	pomiotłabym, bym pomiotła	pomiotłobym, bym pomiotło	pomietlibyśmy, byśmy pomietli	pomiotłybyśmy, byśmy pomiotły
	2nd	pomiótłbyś, byś pomiótł	pomiotłabyś, byś pomiotła	pomiotłobyś, byś pomiotło	pomietlibyście, byście pomietli	pomiotłybyście, byście pomiotły
	3rd	pomiótłby, by pomiótł	pomiotłaby, by pomiotła	pomiotłoby, by pomiotło	pomietliby, by pomietli	pomiotłyby, by pomiotły
	impersonal	pomieciono by
imperative	1st	niech pomiotę			pomiećmy
	2nd	pomieć			pomiećcie
	3rd	niech pomiecie			niech pomiotą
passive adjectival participle		pomieciony	pomieciona	pomiecione	pomieceni	pomiecione
anterior adverbial participle		pomiótłszy
verbal noun		pomiecenie

Derived terms

nouns

• pomiot
• pomiotło

 

Further reading

• pomieść in Polish dictionaries at PWN