próbnik

Polish

Etymology

From próba +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈprub.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ubɲik
• Syllabification: prób‧nik

Noun

próbnik m animal

1. (zoology) male intended to search for a female in heat in the herd

   Synonym: szukarek

Declension

Declension of próbnik

	singular	plural
nominative	próbnik	próbniki
genitive	próbnika	próbników
dative	próbnikowi	próbnikom
accusative	próbnika	próbniki
instrumental	próbnikiem	próbnikami
locative	próbniku	próbnikach
vocative	próbniku	próbniki

Noun

próbnik m inan

1. (astronautics) probe (spacecraft)

   Synonym: sonda

2. sampler (device that takes samples)
3. tester (device used for testing)
4. tester (sample)

Declension

Declension of próbnik

	singular	plural
nominative	próbnik	próbniki
genitive	próbnika	próbników
dative	próbnikowi	próbnikom
accusative	próbnik	próbniki
instrumental	próbnikiem	próbnikami
locative	próbniku	próbnikach
vocative	próbniku	próbniki

Related terms

adjectives

• próbny

 

nouns

• probierz

 

Further reading

• próbnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• próbnik in Polish dictionaries at PWN