- IPA(key): /pro.kuˈrar.si/
- Rhymes: -arsi
- Hyphenation: pro‧cu‧ràr‧si
procuràrsi (first-person singular present mi procùro, first-person singular past historic mi procurài, past participle procuràto)
- reflexive of procurare
- to get (for oneself) (used in idiomatic constructions)
infinitive
|
procuràrsi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
procuràndosi
|
present participle
|
procurànte
|
past participle
|
procuràto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi procùro
|
ti procùri
|
si procùra
|
ci procuriàmo
|
vi procuràte
|
si procùrano
|
imperfect
|
mi procuràvo
|
ti procuràvi
|
si procuràva
|
ci procuravàmo
|
vi procuravàte
|
si procuràvano
|
past historic
|
mi procurài
|
ti procuràsti
|
si procurò
|
ci procuràmmo
|
vi procuràste
|
si procuràrono
|
future
|
mi procurerò
|
ti procurerài
|
si procurerà
|
ci procurerémo
|
vi procureréte
|
si procurerànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi procurerèi
|
ti procurerésti
|
si procurerèbbe, si procurerébbe
|
ci procurerémmo
|
vi procureréste
|
si procurerèbbero, si procurerébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi procùri
|
ti procùri
|
si procùri
|
ci procuriàmo
|
vi procuriàte
|
si procùrino
|
imperfect
|
mi procuràssi
|
ti procuràssi
|
si procuràsse
|
ci procuràssimo
|
vi procuràste
|
si procuràssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
procùrati
|
si procùri
|
procuriàmoci
|
procuràtevi
|
si procùrino
|
negative imperative
|
|
non procuràrti, non ti procuràre
|
non si procùri
|
non procuriàmoci, non ci procuriàmo
|
non procuràtevi, non vi procuràte
|
non si procùrino
|