przeczuć

Polish

Etymology

From prze- +‎ czuć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɛ.t͡ʂut͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂut͡ɕ
• Syllabification: prze‧czuć

Verb

przeczuć pf (imperfective przeczuwać)

1. (transitive) to forefeel, to presage, to sense

Conjugation

Conjugation of przeczuć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przeczuć
future tense	1st	przeczuję			przeczujemy
	2nd	przeczujesz			przeczujecie
	3rd	przeczuje			przeczują
	impersonal	przeczuje się
past tense	1st	przeczułem, -(e)m przeczuł	przeczułam, -(e)m przeczuła	przeczułom, -(e)m przeczuło	przeczuliśmy, -(e)śmy przeczuli	przeczułyśmy, -(e)śmy przeczuły
	2nd	przeczułeś, -(e)ś przeczuł	przeczułaś, -(e)ś przeczuła	przeczułoś, -(e)ś przeczuło	przeczuliście, -(e)ście przeczuli	przeczułyście, -(e)ście przeczuły
	3rd	przeczuł	przeczuła	przeczuło	przeczuli	przeczuły
	impersonal	przeczuto
conditional	1st	przeczułbym, bym przeczuł	przeczułabym, bym przeczuła	przeczułobym, bym przeczuło	przeczulibyśmy, byśmy przeczuli	przeczułybyśmy, byśmy przeczuły
	2nd	przeczułbyś, byś przeczuł	przeczułabyś, byś przeczuła	przeczułobyś, byś przeczuło	przeczulibyście, byście przeczuli	przeczułybyście, byście przeczuły
	3rd	przeczułby, by przeczuł	przeczułaby, by przeczuła	przeczułoby, by przeczuło	przeczuliby, by przeczuli	przeczułyby, by przeczuły
	impersonal	przeczuto by
imperative	1st	niech przeczuję			przeczujmy
	2nd	przeczuj			przeczujcie
	3rd	niech przeczuje			niech przeczują
passive adjectival participle		przeczuty	przeczuta	przeczute	przeczuci	przeczute
anterior adverbial participle		przeczuwszy
verbal noun		przeczucie

Further reading

• przeczuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przeczuć in Polish dictionaries at PWN