See also: religó

Latin

edit

Etymology

edit

From re- +‎ ligō.

Pronunciation

edit

Verb

edit

religō (present infinitive religāre, perfect active religāvī, supine religātum); first conjugation

  1. to bind fast
  2. (nautical) to moor
  3. (rare) to unbind

Conjugation

edit
   Conjugation of religō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present religō religās religat religāmus religātis religant
imperfect religābam religābās religābat religābāmus religābātis religābant
future religābō religābis religābit religābimus religābitis religābunt
perfect religāvī religāvistī religāvit religāvimus religāvistis religāvērunt,
religāvēre
pluperfect religāveram religāverās religāverat religāverāmus religāverātis religāverant
future perfect religāverō religāveris religāverit religāverimus religāveritis religāverint
passive present religor religāris,
religāre
religātur religāmur religāminī religantur
imperfect religābar religābāris,
religābāre
religābātur religābāmur religābāminī religābantur
future religābor religāberis,
religābere
religābitur religābimur religābiminī religābuntur
perfect religātus + present active indicative of sum
pluperfect religātus + imperfect active indicative of sum
future perfect religātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present religem religēs religet religēmus religētis religent
imperfect religārem religārēs religāret religārēmus religārētis religārent
perfect religāverim religāverīs religāverit religāverīmus religāverītis religāverint
pluperfect religāvissem religāvissēs religāvisset religāvissēmus religāvissētis religāvissent
passive present religer religēris,
religēre
religētur religēmur religēminī religentur
imperfect religārer religārēris,
religārēre
religārētur religārēmur religārēminī religārentur
perfect religātus + present active subjunctive of sum
pluperfect religātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present religā religāte
future religātō religātō religātōte religantō
passive present religāre religāminī
future religātor religātor religantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives religāre religāvisse religātūrum esse religārī religātum esse religātum īrī
participles religāns religātūrus religātus religandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
religandī religandō religandum religandō religātum religātū

Descendants

edit

References

edit
  • religo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • religo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • religo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Spanish

edit

Verb

edit

religo

  1. first-person singular present indicative of religar