Etymology
edit
From ri- + incaponirsi.
rincaponìrsi (first-person singular present mi rincaponìsco, first-person singular past historic mi rincaponìi, past participle rincaponìto)
- to be stubborn, obstinate or pigheaded again or repeatedly
Conjugation
edit
infinitive
|
rincaponìrsi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
rincaponèndosi
|
present participle
|
rincaponènte
|
past participle
|
rincaponìto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi rincaponìsco
|
ti rincaponìsci
|
si rincaponìsce
|
ci rincaponiàmo
|
vi rincaponìte
|
si rincaponìscono
|
imperfect
|
mi rincaponìvo
|
ti rincaponìvi
|
si rincaponìva
|
ci rincaponivàmo
|
vi rincaponivàte
|
si rincaponìvano
|
past historic
|
mi rincaponìi
|
ti rincaponìsti
|
si rincaponì
|
ci rincaponìmmo
|
vi rincaponìste
|
si rincaponìrono
|
future
|
mi rincaponirò
|
ti rincaponirài
|
si rincaponirà
|
ci rincaponirémo
|
vi rincaponiréte
|
si rincaponirànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi rincaponirèi
|
ti rincaponirésti
|
si rincaponirèbbe, si rincaponirébbe
|
ci rincaponirémmo
|
vi rincaponiréste
|
si rincaponirèbbero, si rincaponirébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi rincaponìsca
|
ti rincaponìsca
|
si rincaponìsca
|
ci rincaponiàmo
|
vi rincaponiàte
|
si rincaponìscano
|
imperfect
|
mi rincaponìssi
|
ti rincaponìssi
|
si rincaponìsse
|
ci rincaponìssimo
|
vi rincaponìste
|
si rincaponìssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
rincaponìsciti
|
si rincaponìsca
|
rincaponiàmoci
|
rincaponìtevi
|
si rincaponìscano
|
negative imperative
|
|
non rincaponìrti, non ti rincaponìre
|
non si rincaponìsca
|
non rincaponiàmoci, non ci rincaponiàmo
|
non rincaponìtevi, non vi rincaponìte
|
non si rincaponìscano
|