Polish

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From roz- +‎ bryznąć.

Pronunciation

edit

Verb

edit

rozbryznąć pf (imperfective rozbryzgiwać)

  1. (transitive) Synonym of rozbryzgać
  2. (reflexive with się) Synonym of rozbryzgać się

Conjugation

edit
Conjugation of rozbryznąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozbryznąć
future tense 1st rozbryznę rozbryźniemy
2nd rozbryźniesz rozbryźniecie
3rd rozbryźnie rozbryzną
impersonal rozbryźnie się
past tense 1st rozbryznąłem,
-(e)m rozbryznął
rozbryznęłam,
-(e)m rozbryznęła
rozbryznęłom,
-(e)m rozbryznęło
rozbryznęliśmy,
-(e)śmy rozbryznęli
rozbryznęłyśmy,
-(e)śmy rozbryznęły
2nd rozbryznąłeś,
-(e)ś rozbryznął
rozbryznęłaś,
-(e)ś rozbryznęła
rozbryznęłoś,
-(e)ś rozbryznęło
rozbryznęliście,
-(e)ście rozbryznęli
rozbryznęłyście,
-(e)ście rozbryznęły
3rd rozbryznął rozbryznęła rozbryznęło rozbryznęli rozbryznęły
impersonal rozbryźnięto
conditional 1st rozbryznąłbym,
bym rozbryznął
rozbryznęłabym,
bym rozbryznęła
rozbryznęłobym,
bym rozbryznęło
rozbryznęlibyśmy,
byśmy rozbryznęli
rozbryznęłybyśmy,
byśmy rozbryznęły
2nd rozbryznąłbyś,
byś rozbryznął
rozbryznęłabyś,
byś rozbryznęła
rozbryznęłobyś,
byś rozbryznęło
rozbryznęlibyście,
byście rozbryznęli
rozbryznęłybyście,
byście rozbryznęły
3rd rozbryznąłby,
by rozbryznął
rozbryznęłaby,
by rozbryznęła
rozbryznęłoby,
by rozbryznęło
rozbryznęliby,
by rozbryznęli
rozbryznęłyby,
by rozbryznęły
impersonal rozbryźnięto by
imperative 1st niech rozbryznę rozbryźnijmy
2nd rozbryźnij rozbryźnijcie
3rd niech rozbryźnie niech rozbryzną
passive adjectival participle rozbryźnięty rozbryźnięta rozbryźnięte rozbryźnięci rozbryźnięte
anterior adverbial participle rozbryznąwszy
verbal noun rozbryźnięcie

Further reading

edit