rozchwytać

Polish edit

From roz- +‎ chwytać.

rozchwytać pf (imperfective rozchwytywać)

(transitive) to exploit, to seize (to distribute quickly and greedily among people)
(transitive) to strive for, to court

Conjugation of rozchwytać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozchwytać
future tense	1^st	rozchwytam			rozchwytamy
	2^nd	rozchwytasz			rozchwytacie
	3^rd	rozchwyta			rozchwytają
	impersonal	rozchwyta się
past tense	1^st	rozchwytałem, -(e)m rozchwytał	rozchwytałam, -(e)m rozchwytała	rozchwytałom, -(e)m rozchwytało	rozchwytaliśmy, -(e)śmy rozchwytali	rozchwytałyśmy, -(e)śmy rozchwytały
	2^nd	rozchwytałeś, -(e)ś rozchwytał	rozchwytałaś, -(e)ś rozchwytała	rozchwytałoś, -(e)ś rozchwytało	rozchwytaliście, -(e)ście rozchwytali	rozchwytałyście, -(e)ście rozchwytały
	3^rd	rozchwytał	rozchwytała	rozchwytało	rozchwytali	rozchwytały
	impersonal	rozchwytano
conditional	1^st	rozchwytałbym, bym rozchwytał	rozchwytałabym, bym rozchwytała	rozchwytałobym, bym rozchwytało	rozchwytalibyśmy, byśmy rozchwytali	rozchwytałybyśmy, byśmy rozchwytały
	2^nd	rozchwytałbyś, byś rozchwytał	rozchwytałabyś, byś rozchwytała	rozchwytałobyś, byś rozchwytało	rozchwytalibyście, byście rozchwytali	rozchwytałybyście, byście rozchwytały
	3^rd	rozchwytałby, by rozchwytał	rozchwytałaby, by rozchwytała	rozchwytałoby, by rozchwytało	rozchwytaliby, by rozchwytali	rozchwytałyby, by rozchwytały
	impersonal	rozchwytano by
imperative	1^st	niech rozchwytam			rozchwytajmy
	2^nd	rozchwytaj			rozchwytajcie
	3^rd	niech rozchwyta			niech rozchwytają
passive adjectival participle		rozchwytany	rozchwytana	rozchwytane	rozchwytani	rozchwytane
anterior adverbial participle		rozchwytawszy
verbal noun		rozchwytanie

noun

adjective